The Noble Qur'an Encyclopedia

ចូរអ្នក(ព្យាការីមូហាំម៉ាត់)លើកតម្កើងព្រះនាមនៃព្រះជាម្ចាស់របស់អ្នកដ៏មហាខ្ពង់ខ្ពស់។

ទ្រង់ជាអ្នកដែលបានបង្កើត(សព្វភាវៈទាំងអស់) និងធ្វើឲ្យវាមានលក្ខណៈឥតខ្ចោះ។

ហើយទ្រង់ជាអ្នកដែលកំណត់(គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់) ហើយផ្តល់ការចង្អុលបង្ហាញ។

ហើយទ្រង់ជាអ្នកដែលបណ្ដុះរុក្ខជាតិបៃតង។

បន្ទាប់មក ទ្រង់បានធ្វើឱ្យវាទៅជាក្រៀមស្វិតក្លាយជាពណ៌ខ្មៅ។

យើងនឹងសូត្រវា(គម្ពីរគួរអាន)ឱ្យអ្នកស្តាប់។ ដូច្នេះ អ្នកនឹងមិនភ្លេចវាឡើយ

លើកលែងតែអ្វីដែលអល់ឡោះមានចេតនាប៉ុណ្ណោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់ដឹងបំផុតនូវអ្វីដែលលាតត្រដាង និងអ្វីដែលគេលាក់បាំង។

ហើយយើងនឹងសម្រួលដល់អ្នក(នូវគ្រប់កិច្ចការរបស់អ្នក)ឲ្យមានភាពងាយស្រួល។

ដូច្នេះ ចូរអ្នកដាស់តឿន(ក្រុមរបស់អ្នក) ដរាបណាការដាស់តឿននោះ(នៅតែ)មានប្រយោជន៍។

អ្នកដែលកោតខ្លាច(អល់ឡោះ)នឹងទទួលយកការដាស់តឿននោះ។

ចំណែកឯអ្នកដែលអពមង្គលនឹងចៀសឆ្ងាយពីការដាស់តឿននេះ។

គឺអ្នកដែលចូលឋាននរកដ៏មហិមា។

បន្ទាប់មក នៅក្នុងឋាននរកនោះ គេនឹងមិនស្លាប់ ហើយក៏មិនរស់(ដោយសុខស្រួល)នោះដែរ។

ពិតជាបានជោគជ័យហើយ អ្នកជម្រះសម្អាតខ្លួន

ហើយគេបានរំឭកព្រះនាមនៃព្រះជាម្ចាស់របស់គេ រួចបានប្រតិបត្ដិសឡាត។

ផ្ទុយទៅវិញ ពួកអ្នកបែរជាឱ្យតម្លៃឆាកជីវិតរស់នៅក្នុងលោកិយទៅវិញ

ខណៈថ្ងៃបរលោក គឺវាល្អប្រសើរ និងឋិតឋេរជាង(លោកិយទៅទៀត)។

ពិតប្រាកដណាស់ រឿងរ៉ាវនេះក៏មានចែងនៅក្នុងគម្ពីរពីមុនៗផងដែរ

គឺនៅក្នុងគម្ពីររបស់ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម និងព្យាការីមូសា។